Última actualización

17/03/2014

Tríptico Portugal.pdf (2.980 Kb)

Presentámosvos esta viaxe de sendeirismo de baixa montaña polo chamado Alto Douro Vinhateiro, na que gozaremos dunha paisaxe excepcional, con nada menos que dúas zonas que son Patrimonio da Humanidade. Tres son os principais motivos de interese:

O Alto Douro Vinhateiro. É a primeira rexión do mundo na que se creou unha Denominación de Orixe dun viño (ano 1756), o famoso viño de Porto. A Região Demarcada do Douro abarca unha inmensa riqueza paisaxística e cultural, engloba varios municipios: Régua, Santa Marta de Penaguião, Vila Real, Alijó, Carrazeda de Ansiães, Torre de Moncorvo, Lamego, Tabuaço, São João dá Pesqueira, Vila Nova de Foz Côa entre outros. A UNESCO declarouna no ano 2001 Patrimonio da Humanidade na categoría de paisaxe cultural.

O Parque Arqueolóxico do Val do río Côa. Durante a construción dunha presa que ía inundar todo o val, foron localizadas diversas zonas ao aire libre, con pinturas rupestres que os científicos consideran do Paleolítico Superior. Un movemento popular conseguiu paralizar a obra da presa e evitar a desaparición deses gravados, que pola súa importancia foron declarados pola UNESCO Patrimonio da Humanidade en 1998.

As vías de ferrocarril abandonadas e en uso. As vías dos caminhos de ferro teñen un papel protagonista nesta viaxe. O seu trazado discorre polos lugares máis fermosos destes vales, abrazando o río Douro durante moitos quilómetros. O abandono dunha parte importante destas liñas permítenos percorrelas aínda que a maioría non estean preparadas como as chamadas vías verdes oficiais. Todos os días camiñaremos por elas, e o último subirémonos a un comboio para gozar dunha excursión única e inesquecible.

INFORMACIÓN DA ZONA

Alto Douro Vinhateiro, é a rexión situada na metade este do Douro, dende Peso de Régua a Barca de Alva. Abarca 250 mil hectáreas, das cales 48 mil dedicadas exclusivamente ao viño, aínda que na zona de Foz Côa hai tamén importantes plantacións de amendoeiras e oliveiras polo clima continental suavizado pola protección do río. A orixe do cultivo do viño remóntase aos romanos, e na idade moderna, aos ingleses, que no século XVII impulsaron a creación do mundialmente famoso viño de Porto. Páxina oficial de turismo do Douro.

Na súa xeografía o trazado do río Douro ten un protagonismo absoluto, cunha perfecta liña recta atravesa Portugal de leste a oeste, durante 190 km, pola que hai unha liña de ferrocarril ou caminho de ferro. Arredor do río, e nos seus numerosos afluentes, hai quilómetros de perfectas terrazas, que durante anos foi suavizando as súas pendentes abas, nas que teñen creado as quintas ou adegas que elaboran todas as variedades de viños, dende os de mesa ata os máis vellos oportos. Grazas á construción de diversas esclusas, o Douro é navegable ata a fronteira con España.

Peso de Régua é o centro administrativo da rexión, ao que chegan barcos medianos dende Porto, con camarotes para pasar a noite. Río arriba, vai diminuíndo o tamaño dos barcos, por estreitarse e perder moito calado na súa parte final.

Vila Nova Foz Côa (distrito de Guarda), con 9000 habitantes, é a cidade moderna máis importante da parte final, onde nos aloxaremos os catro días. Está situada nunha zona de altiplano con bos accesos, moi preto do Parque Arqueolóxico do Val do Côa. Páxina web do municipio.

Pinhão pertence á freguesía (municipio) de Alijó. Con só 900 habitantes, é un dos pobos máis pintorescos do Alto Douro, con numerosas quintas, moitas delas con aloxamento para explotar o turismo enolóxico. Tamén é moi coñecido pola súa estación do caminho de ferro, con preciosos murais de azulexos. Outro punto de interese é o seu pequeno porto fluvial, onde poderemos ver os tradicionais rabelos ou barcos tradicionais. Páxina oficial do municipio.

Como xa dixemos, as liñas de caminhos de ferro, tiveron nesta zona un papel fundamental nas comunicacións, sobre todo a que vai ao longo de todo o Douro. As outras liñas foron pechadas por non resistir a competencia das novas estradas, que ata hai pouco, tiñan trazados nos que os desprazamentos facíanse eternos. Páxina oficial dos caminhos de ferro de Portugal e Historia dá Linha do Corgo e outros caminhos de ferro abandonados.

Parque Arqueolóxico do Val do río Côa. Ten as pinturas rupestres de animais máis importantes de Europa. Pola súa importancia foron declaradas Patrimonio da Humanidade en 1998. Páxina do Parque e Museo do Côa.

ALOXAMENTO E PREZOS

Aloxarémonos en Vila Nova de Foz Côa, na Pousada da Juventude e no Hotel Vale do Côa. Durmiremos en habitacións dobres (con baño ou sen baño).

O almorzo será cada un no seu lugar de aloxamento e cearemos todos xuntos no restaurante do Museo do Côa.

Haberá unha parada para toma-lo almorzo e alí teremos a posibilidade de mercar pan ou bocadillos para o xantar do primeiro día que corre por conta de cada un.

Lembrámosvos que o número de prazas, como sempre, é limitado e estableceuse en 38 persoas 54 persoas. Por favor, levade coidado á hora de facer os ingresos para evitar despois problemas na adxudicación de prazas que, como xa imaxinades, se fará por estricta orde de recepción do ingreso.

Os prezos serán os seguintes:

	Socios	Non Socios
Pousada Habitación con baño	190€	220€
Pousada Habitación sen baño	170€	200€
Hotel Habitación con baño	210€	240€

NON quedan prazas en habitación con baño na Pousada da Juventude
que se aboarán da seguinte forma:

1. ingreso en conta para apuntarse, antes do 25 de Abril:
   1. en habitación con baño na Pousada, 90€ os socios, e 120€ os non socios
   2. en habitación sen baño na Pousada, 70€ os socios, e 100€ os non socios
   3. en habitación con baño no Hotel, 110€ os socios, e 140€ os non socios
2. os 100€ restantes, pagaranse no autobús.

O ingreso pode empezar a facelo todo o mundo a partir deste intre e os socios terán preferencia na asignación de prazas se fan o ingreso antes do 4 de Abril.

A saída farémola na mañá do xoves e os lugares e horarios de parada do bus, son os seguintes:

PROGRAMA PREVISTO DE ACTIVIDADES

Para calquer comunicación técnica sobre esta web diríxase a webmaster@carroucho.org